Radio-interview
Jan Cremer was nog geen twintig toen hij een eigen schilderstijl ontwikkelde, peinture barbarisme. Jeroen Wielaert spreekt met hem in de Stijlkamers van het Haags Gemeentemuseum waar een tentoonstelling aan zijn Haagse periode is gewijd. Vandaar voert de interviewer hem mee naar het Enschede van zijn jeugd, naar Ibiza waar hij zijn 'onverbiddelijke bestseller' Ik Jan Cremer schreef, naar het Chelsea Hotel in New York waar hij omringd werd door vrouwen. Zij zijn, als bron van rust en inspiratie, een constante in zijn leven. Over schrijven en schilderen vertelt hij en over het meesterschap dat hij in beide wil bereiken.
Samenstelling interview: Jeroen Wielaert. Het interview werd uitgezonden op 15 november 2001.
- Van rebel tot societyfiguur
- Ik schiet nooit wortel
- Schilderen om te kunnen schrijven
- Werken in een cocon van eenzaamheid
- De Hunnen, een bevrijding
- Amerika, een jongensdroom
- Een hekel aan mooischilderen
- Vrouwen stralen rust uit
- Als mijn naam maar goed gespeld is
- 'One of the guys'
- Ik Jan Cremer : een steen in een kalme vijver
- 'Ik ben mijn eigen reclamebureau'
- Vijfde verjaardag in een kooi
- Een onhollandse jongen
- Een fabrieksjongen met een eigen krant
- 'Mijn boeken zijn schilderijen van woorden'
- 'Schilderen is vechten met verf'
- De Haagse periode
- Inleiding, een terugblik
- Men mag mij of men mag mij niet
